Το θέατρο επέτρεπε να ζήσεις πολλές ζωές, το είχε ακούσει αλλά δεν το είχε αφομοιώσει. Έπρεπε να το ζήσει για να δει την ουσία. Και αυτό δεν γινόταν την ώρα της θεατρικής παράστασης αλλά της πρόβας. Η παράσταση ήταν του φαίνεσθαι ενώ η πρόβα ήταν του είναι. Στην παράσταση όλα φαίνονται εύκολα επειδή η πρόβα ξεπέρασε όλες τις δυσκολίες. Η πρόβα ήταν πρώτα δοκιμασία και ήθελε πολλές αντοχές για να γίνει απόλαυση. Ενώ υπάρχει η θέα και το θέαμα, κοιτάς μόνο την προσπάθεια και την υπέρβαση. Εκείνη την περίοδο οι συμβουλές μοιάζουν με εντολές επειδή διαβάζεις με τρόπο ρηχό το κείμενο και δεν βλέπεις το αντικείμενο. Κοιτάς μόνο το άγαλμα επειδή ξεχνάς το καλούπι και το μοντέλο. Ακόμα και όταν βλέπεις για πρώτη φορά το μοντέλο δε φαντάζεσαι το άγαλμα γιατί δεν ξέρεις πώς λειτουργεί το καλούπι. Όμως η πρόβα είναι υπερστήριξη. Έτσι ξεπερνιούνται οι δυσκολίες και τα εμπόδια. Διαβάζεις το κείμενο, κάνεις τις κινήσεις και ξαφνικά ξέρεις ότι πρόκειται για τη ζωή σου, για μια από τις ζωές σου, για ένα από τα σενάρια που επέλεξες να ζήσει μέσα σου και τότε ανακαλύπτεις την ουσία που στάζει και ξεχειλίζει για να δεις το φως του κόσμου εκεί όπου δεν το περίμενες και δεν το φανταζόσουν.