Βέβαια όλα αυτά ήταν ένας παραδοσιακός τρόπος να πετύχουν τον κρυφό στόχο, αλλά μετά από τις ανακαλύψεις τους και πριν καν τις αποκαλύψεις, επινόησαν μία άλλη ιδέα που είχε έρθει από τα βάθη του ουρανού. Το χρώμα είχε γίνει ύλη κι ήθελαν αυτή η ύλη να είναι ζωντανή. Τόσο ζωντανή, που θα ήταν σαν το ίδιο το μοντέλο. Δεν θα ήταν μόνο υπάκουη, αλλά συνεχόμενα μαζί τους για κάθε δύσκολη ώρα, για κάθε μεγάλη ανάγκη. Τα πράγματα πήραν μια άλλη μορφή, όταν άρχισαν να έχουν άμεση πρόσβαση στην πηγή, γιατί εκεί αποδείχτηκε τι ήθελαν πραγματικά, παρόλο που δεν είχαν συμφωνήσει με γραπτό τρόπο. Θυμήθηκαν τις συμφωνίες κυριών για τα διαμάντια. Για να περάσουν στο επόμενο στάδιο, έπρεπε να απολαύσουν τις ίδιες στιγμές που λόγω διαστολής του χρόνου έγιναν γεγονότα που χαρακτήριζαν τη διπλή πορεία των χορδών του Χρόνου που είχαν κουρδιστεί πάνω στα ίδια όργανα.