Η νύχτα επέλεξε το μαγικό κοχύλι
σαν να ήταν εσωτερικός διάκοσμος της ψυχής
αφού είχε την ικανότητα να ζήσει μαζί της
και πέρα των ορίων
για να πλάσει την ομορφιά του κέντρου
και της αρχής του κόσμου
ενώ παρέμενε αόρατο
σε όσους και όσες δεν ήξεραν το μυστικό
της ανθρωπιάς που είχε γίνει
εραλδικός χρυσός.
Η επιλογή έγινε με το ύφος
που έχουν οι σάγκα
για να υπάρχει διαχρονική συνέχεια
του έργου της αγάπης
και της απόλαυσης της αγάπης
που θέλει να μοιραστεί
την εσωτερική χαρά
δημιουργώντας ένα πλατύ χαμόγελο
που κάνει πολλαπλή αναφορά
στο επικό όραμα
του ιερού σπαθιού
όταν μεταμορφώνει
τον κόσμο που αγγίζει.