Είχε βρει το πολύτιμο βιβλίο στη θέση του. Ήταν το νέο δώρο της εποχής με την κατάλευκη ασπίδα του και με τις δύο χιλιάδες σελίδες που έκρυβε το δέρμα του. Από τα βάθη του Χρόνου είχε έρθει αυτή η υπενθύμιση του στόχου που είχε επιλεχθεί από τους Χαμαιλέοντες. Ο ερχομός είχε ακολουθήσει το πρωί της φαντασίωσης χωρίς να του είναι γνωστό. Ακόμα και οι δύο σελιδοδείκτες έδειχναν το στίγμα της τεράστιας προσφοράς και της βαθιάς αγάπης. Αναρωτήθηκε αν είχε καταφέρει να σηκώσει τη βαριά ομορφιά… Δεν ήταν μόνο ένα βιβλίο, αλλά κι ένα κομμάτι της μνήμης μέλλοντος. Πέρα της ηθικής και της σοφίας, έβλεπε το χρονικό κράμα. Άλλωστε έτσι λειτουργούσε και η ψυχή. Αλλά το μυστικό της Σάγκα ήταν πιο βαθύ και το βιβλίο δεν θα το ομολογούσε χωρίς την ανάγνωση και τη μελέτη. Έτσι θυμήθηκε και την ιστορία των ιπποτών του άλλου νησιού στο κέντρο της Μεσογείου. Αλλά τώρα επέστρεφε στη χώρα του πάγου, εκεί όπου είχε ήδη ζήσει ένα κομμάτι της κέλτικης ζωής πριν αιώνες.