Τα μικρά δώρα ήταν για τις μικρές ψυχές που δεν μπορούσαν να καταλάβουν πώς λειτουργεί η μεγάλη κι η βαθιά της αγάπη. Έτσι όταν τα βρήκαν, τα πήραν αμέσως για να μη χαθούν. Είχαν έρθει να συμπληρώσουν τον διάκοσμο της φάτνης. Ήταν μικρά αντικείμενα που ανήκαν στον κόσμο των Χριστουγέννων. Ήταν η χαρά των μικρών ανθρώπων. Και γι’ αυτό δεν έπρεπε να χαθούν σε καμία περίπτωση. Έτσι δεν θα ήταν μακριά από το χριστουγεννιάτικο δέντρο για να τα προστατεύει και για να δουν από κοντά τον ερχομό του φωτός μετά από την επίσημη έναρξη του Χειμώνα. Θα ήταν μικρές χαρές που θα γέμιζαν τις μικρές ψυχές. Έτσι οι άλλοι που θεωρούσαν ότι ήταν αμελητέες, δεν είχαν καταλάβει την ουσία. Ακόμα χειρότερα ήταν η απουσία της κατανόησης της επινόησης του έργου, γιατί δεν μπορούσαν να φανταστούν την ευγενική οκταπλή ατραπό. Έβλεπαν μόνο τη ρόδα κι όχι την εκκίνηση της Διδασκαλίας του φωτός που δεν μπορούσε να περιοριστεί σε ένα άτομο, αλλά ήταν για όλη την Ανθρωπότητα.