Η λεπτομερής ανάλυση των αναφορών και των διαλόγων αναδεικνύει το ύφος των ηρώων, ακόμα και με ποιον τρόπο απευθύνονται στους αγγελιοφόρους του βασιλιά. Δεν υπάρχει κανένας ραγιαδισμός, δεν συμπεριφέρονται ως λακέδες. Υπηρετούν όποιον θέλουν, με τον τρόπο που θέλουν, γιατί εξετάζουν μόνο το πρέπον, τον άγραφο κώδικα των ευγενών που είναι ήρωες και δεν φοβούνται κανέναν. Δεν πιέζονται, ούτε καταπιέζονται. Το είναι τους είναι πολεμικό, επειδή η ψυχή τους είναι ελεύθερη. Δεν είναι ευγενικοί, μόνο ευγενείς. Και κάθε κεφάλαιο της σάγκα εμπλουτίζει το βλέμμα που έχουμε για αυτόν τον απόμακρο κόσμο. Όμως η παράξενη χειρολαβή υπάρχει κι εκεί, αφού πέρασαν από εκεί κι οι Χαμαιλέοντες. Αλλά ποιος να αναγνωρίσει χωρίς εξηγήσεις τα 196 σημεία του κώδικα; Ποιος να δει το αόρατο ως χρώμα των Χαμαιλεόντων; Ενώ υπήρχε το κοινό σημείο, ο κορμός των δέντρων… Τα περίεργα ονόματα αποκτούσαν σιγά σιγά μια φωτεινή υπόσταση. Δεν ήταν πια μόνο αναφορές του παρελθόντος, αλλά φάροι που έλαμπαν και μέσα στο μέλλον για να φανεί αυτό που ακουγόταν: η ουσία της Ισλανδίας.