Είναι δύσκολο να φανταστείς
ότι ένα νησί που βρίσκεται στην άκρη
μπορεί να είναι στο κέντρο του ωκεανού.
Σημείο αναφοράς.
Αφού υπάρχει η κενότητα
κανένα νησί δεν μπορεί να είναι απομονωμένο.
Διότι έχει μέσα του την ομορφιά του ενός.
Δεν είναι ένα. Είναι του ενός.
Δεν είναι ον αλλά μέρος του έργου
το οποίο δεν μπορεί να περιοριστεί.
Δεν έβλεπε μόνο το σπαθί της στρατηγικής
αλλά και το ιερό της ιστορίας.
Το ίδιο νησί είχε αγγίξει
άλλαζε συνεχώς με τον ωκεανό.
Έτσι δεν ήταν ποτέ ακριβώς το ίδιο…
Ήταν ολικά αναλλοίωτο
αλλά τοπικά άλλαζε συνεχώς.
Κι η εξέλιξή του προερχόταν
από τις επιπτώσεις της ιστορίας.
Δεν μπορούσε να μελετηθεί
από μόνο του
γιατί έχανε το νόημά του.
Η μελέτη του νευρώνα
δεν είχε νόημα δίχως τον εγκέφαλο.
Δεν ήταν ένας που είχε έρθει σ’ ένα νησί
αλλά το ένα που εξέταζε το μέρος του.