Το γαλανόλευκο φόντο
απαιτούσε
έξτρα περιποίηση
αφού ήταν
θέμα ουσίας
κι ομορφιάς
έτσι
φάνηκε
πρώτα
η βραδύτητα
του Kundera
και μόνο
μετά
η ταχύτητα
του Χρόνου
για να ζήσει
το έργο
στη μνήμη
των ψυχών.