Με την αποκάλυψη οι ψυχές είχαν μείνει άφωνες. Τις είχε ξεζουμίσει κυριολεκτικά αφού το φως ήταν παντού πλέον. Διότι κάθε παραγγελία τους είχε εκτελεστεί και μάλιστα εγκαίρως για να το χαρούν όσο δύσκολες κι αν ήταν. Διότι γι’ αυτόν ήταν στόχος ζωής να είναι γεμάτες χαρά κι ας μην ζητούσαν πάντα αυτό που περίμεναν. Αυτός ήταν ο λόγος που ήθελαν να είναι γερός και βέβαια ασταμάτητος για να τους προσφέρει χαρά και να τους δείχνει το μονοπάτι του φωτός προς κάθε κλειδωμένο στόχο. Κι επειδή ήθελαν να μπει ακόμα πιο όμορφα η χρονιά για να συνεχιστεί η παράδοση του χρόνου, του ζήτησαν και για μετά το τέλος. Βέβαια είχαν πει ότι δεν θα το περίμεναν αλλά θα χαιρόντουσαν αν ερχόταν. Επειδή ήξεραν ότι αυτό επαρκούσε για να δράσει. Έδειχναν ακόμα και κατανόηση για τις δυσκολίες που έπρεπε να ξεπεράσει και γι’ αυτό έλεγαν ότι δεν ζητούσαν τα πάντα αλλά βέβαια εννοούσαν την ίδια στιγμή. Ήθελαν όμως το τρίγωνο για τα κάλαντα λόγω παράδοσης κι από κοντά λόγω απόλαυσης ακόμα κι αν είχαν ήδη πολυκυκλικό υλικό διότι ήταν της εξέλιξης και αυτή δεν γινόταν χωρίς το φως. Έτσι συνέχισε να διασχίζει την νύχτα για να φέρει κι άλλο φως, όχι μόνο με τις πράξεις αλλά και με τον λόγο αφού ήταν βαθιά απαίτηση των ψυχών να ζουν με αυτόν τον διττό τρόπο. Διότι η πολυκυκλικότητα έπρεπε να συνδυαστεί με τη βαθύτητα. Αυτός ήταν ο λόγος της έκρηξης του ηφαιστείου και του ξεχειλίσματος της λάβας.