Έξω από το μαύρο
και μέσα από το άλλο
έπλασαν μαζί
το σέλας της Σαντορίνης
μέσα στον διθέσιο ωκεανό
για να λουστούν
με το φως του
έτσι όταν βγήκαν
πήγαν στον ουρανό
πάνω στα φτερά
γιατί είχε γίνει
το θαύμα
που είχε ξεπεράσει
της αντίξοες συνθήκες
που είχαν ζήσει
οι ψυχές
για να περάσουν
αβίαστα
στον επόμενο κύκλο.
Με τα φτερά του είδαν
για πρώτη φορά
τον πύργο φωτός
και ήθελαν
να τις πάει αλλού
πέρα από το κενό
γιατί ήταν πια
στο κέντρο του ηφαιστείου
που είχε μόνο άκρες.
Δεν υπήρχε πια σπίτι
αλλά μόνο κόσμος
κι αυτός ήταν
ο νέος οίκος
γιατί αυτό
είχαν πει
οι προηγούμενες χιλιετίες
δίπλα από τη Νεκρή θάλασσα
για να ζήσουν οι ψυχές
που ήταν πια
ελεύθερες.