Είχαν ακούσει για πολλά
αλλά πρώτη φορά
η αμαρτία της λήθης
τις πλήγωσε.
Δεν ήξεραν γι’ αυτό το έγκλημα.
Μάλιστα αναρωτήθηκαν
αν το είχαν διαπράξει
χωρίς καν να το αντιληφθούν.
Αλλά εξήγησε ότι τότε
δεν θα είχε νόημα.
Διότι ήταν πάντα
μία συνειδητή πράξη
ειδικά από τις κοινωνίες
και γι’ αυτό την είχε ονομάσει
γενοκτονία της μνήμης.
Κι εδώ το θέμα ήταν
ότι είχαν σβήσει αιώνες
κι όχι μόνο ένα φεγγάρι
μια βραδιά!
Η αναθεμελίωση
είχε λοιπόν μέσα της
όχι μόνο την αποκατάσταση της αλήθειας
αλλά ολόκληρη
τη διαδικασία διόρθωσης
γιατί ήταν κυριολεκτικά
μία χρονοκτονία.
Μόνο όταν έγραψε
αυτή τη λέξη
συνειδητοποίησαν
με τι ακριβώς
πάλευε.
Δεν είχαν καταλάβει
ότι ο στόχος
που είχε κλειδώσει
ήταν τόσο βαρύς και βαθύς.
Και μετά θυμήθηκαν
πώς είχε μιλήσει
για τη Φωτεινή
και τον Δράκο.