Μόνο οι ψυχές
άντεχαν την ασταμάτητη ορμή
του ιππότη τους
όταν είχε αποφασιστεί
η εκκίνηση
της αποστολής
κι όταν ήταν
κλειδωμένος στόχος.
Εκείνη τη στιγμή
όλα τα άλλα
γινόντουσαν λεπτομέρειες
γιατί το μόνο που είχε σημασία
ήταν η ουσία
αφού τα ίχνη τους
ήταν αυτά
που θα έγραφαν
την ιστορία
της τόλμης.
Δεν υπήρχε περίπτωση
να σταματήσει
πριν χαρεί κάθε ψυχή
ακόμα κι αν έπρεπε
να κάνει ένα θαύμα.
Ήταν πάντα μαζί του
κι ήξεραν ακριβώς
τι έκανε
ανά πάσα στιγμή
γι’ αυτό ήξεραν
και για τα θαύματα.
Δεν είχαν ανάγκη
από αυτά
για να πιστέψουν
αφού η αγάπη τους ήταν πηγαία,
τα ήθελαν για να χαρούν
τη ζωή
που τους είχε κάνει δώρο
διότι ήταν η ελευθερία τους.