Αφού όλα είχαν παγώσει
ακόμα και η μνήμη
ήταν έτοιμος
να λιώσει τα πάντα.
Αυτό είδαν οι ψυχές
και θα έγραφε
με το μελάνι του πάγου
την Ιστορία
που είχε αναστηθεί
γιατί δεν είχε πεθάνει
για να σβήσει
αλλά για ν’ αρχίσει
τον νέο της κύκλο.
Αυτό έλεγε
το ηφαίστειο
του ιππότη
κι η Σάγκα του φωτός
για να ζήσει η μνήμη μέλλοντος
και πέρα των ορίων της λήθης.
Οι ψυχές ήρθαν ακόμα πιο κοντά του
για να συμπυκνωθεί το φως.
Ήταν ενίσχυση φωτός
με εξαναγκασμένη εκπομπή
ακτινοβολίας.
Είχαν γίνει
οι αόρατοι φακοί
του φωτός
για να ζήσει
η κόκκινη γραφή
που έλιωνε τα πάντα
στο πέρασμά της
για να χαράξει
την Ιστορία
μέσα στη μνήμη
του μέλλοντος
των ανθρώπων
και να μην μπορεί
να σβήσει
η βαρβαρότητα.