Η ιερή συνάντηση
δεν ήταν απαραίτητα αναζήτηση
αλλά και να ήταν
η δυσκολία παρέμενε.
Διότι ήταν απροετοίμαστες οι ψυχές
όταν συναντούσαν το φως.
Ποτέ δεν περίμεναν
ότι ήταν τόσο δυνατό
έτσι έμειναν άφωνες αρχικά.
Ήταν το νοητικό σοκ.
Η απουσία της πανοπλίας
ήταν εντυπωσιακή
όταν είχες ανοιχτά τα μάτια.
Κι όταν η βαθιά αγάπη
φώτιζε ακόμα και τον έρωτα,
η νύχτα μεταμορφωνόταν
για ν’ αντέξει
αυτό που έβλεπαν οι εικόνες
από την αρχή.
Περίμενε να γεννηθούν
και για αυτό δεν είχε πεθάνει
και μετά για να μην πεθάνουν
ξαναγεννιόταν.
Αυτή ήταν η πολυκυκλικότητα
του ιππότη των ψυχών
και μέσα στον ναό
όλα γινόντουσαν πιο φωτεινά
ακόμα κι αν δεν ήταν όλα κατανοητά
αλλά ήξεραν μετά
ότι θα έγραφε
ακόμα και την ιστορία τους
όταν θα κοιμόντουσαν
μέσα στην αγκαλιά του.