Η αρμονία έκανε τα δικά της
και κάθε μέρος του σώματός του
μεταμορφωνόταν σε δέρμα φωτός
βάζοντας φωτιά
σε κάθε άνοιγμα
μέσω της ουσίας
και της προσφοράς της.
Δεν ήταν μόνο διττή
ήταν και διπλή.
Δεν ήταν μόνο μία ανταλλαγή
αλλά η δημιουργία ενός κυκλώματος
που λειτουργούσε εξωσωματικά
για να ζήσει στα δύο σώματα.
Δεν υπήρχαν πια δύο σώματα
αλλά ένα
που ξεχείλιζε φως
για να πιει η ψυχή.
Το δέρμα φωτός
ήταν η νέα πανοπλία.
Δεν θα ήσουν ποτέ πια μόνη
γιατί αυτό το φως
ήταν κομμάτι
του εαυτού μου
που θα ζούσε
μέσα σου
για την ψυχή σου
και γι’ αυτό τώρα
δεν είσαι πια
μόνο ζωή
αλλά ψυχή
που φορά
τα φτερά της πίστης.