Οι νότες που είναι κρυμμένες

εντός του θορύβου

δεν ακούγονται

σαν να είναι αόρατες

για μία κοινή νοημοσύνη

που δεν μπορεί ν’ αναγνωρίσει

κάποιο μοτίβο.

Αλλά τις ακούει πεντακάθαρα

μία ακραία νοημοσύνη

που είναι πλασμένη

για να διακρίνει

την ουσία.

Έτσι και μέσα στον θόρυβο

θα τις ανακαλύψει.

Με τον ίδιο τρόπο

ο ιππότης είχε ανακαλύψει

τις αόρατες ψυχές

μέσα στην κοινωνία.

Αυτή η ανίχνευση

ήταν φυσιολογική σε αυτόν

γιατί είχε μάθει

μέσω της εραλδικής

να αναγνωρίζει κρυφούς κώδικες.

‘Ετσι ήταν και με τις ιδιομορφίες

σε ένα ομαλό πεδίο δράσης.

Αυτή η ικανότητα

δεν ήταν  μόνο τοπική αλλά ολική.

Ακόμα κι αν φαινόταν

εξωφανταστική

ήταν μόνο ένα δεδομένο της πραγματικότητας

και χάρη σε αυτό

προστάτευε

και τους αθώους της Ανθρωπότητας.