Προς το παρόν το δημοψήφισμα της Αυστραλίας παρουσιάζεται ως μια αντιπαράθεση μεταξύ των μεγάλων πολιτικών κομμάτων. Αλλά σιγά σιγά θα φανεί με όλο πιο ξεκάθαρο τρόπο λόγω του ιστορικού υπόβαθρου ότι πρόκειται πιο πολύ για μια διεκδίκηση της ιδέας. Διότι η αρχική πρόταση έγινε από άλλο κόμμα κι η τελική πρόταση είναι η τροποποιημένη συνέχειά της. Είναι λοιπόν λογικό να θέλει το τελευταίο να παρουσιαστεί ως αυτό που πήρε την πρωτοβουλία και το πρώτο να πει πως δεν συμφωνεί με αυτήν την τροποποίηση του αρχικού σχεδίου. Σε κάθε περίπτωση αντιλαμβανόμαστε ότι και τα δύο έχουν συνειδητοποιήσει ότι πρέπει να γίνει κάτι με αυτήν την υπόθεση. Παρουσιάζεται επίσης, τουλάχιστον σε μεθοδολογικό επίπεδο, ως μια διαφορετική προσέγγιση όσον αφορά στην κατεύθυνση, δηλαδή από πάνω προς τα κάτω ή από κάτω προς τα πάνω. Αντιλαμβανόμαστε τελικά ότι υπάρχει και μια διαφοροποίηση σε σχέση με το πολιτειακό επίπεδο και το ομοσπονδιακό. Έχουν εμφανιστεί και φοβίες τόσο για το θέμα το περιουσιακό όσο και το εθνικό. Ακόμα και η τοποθέτηση της τροποποίησης στο προοίμιο ή στο σώμα του συντάγματος αποτελεί σημείο τριβής. Η Αυστραλία όμως είναι μια δημοκρατία και το πιο σημαντικό είναι ότι θα τα βρούμε διότι όλοι κατά βάθος θέλουν να προτείνουν επιλύσεις του θέματος διότι αντιλαμβάνονται ότι πρέπει να βρεθούν λύσεις οι οποίες να είναι αποτελεσματικές για όλη την Αυστραλία.