Όλοι ζητούσαν να δοκιμάσουν
ακόμα μία φορά
αλλά ήταν μοναδική.
Δεν είχε χρόνο ν’ ασχοληθεί με την ίδια περίπτωση.
Διότι έπρεπε ξανά και ξανά
ν’ αφυπνίσει τους πρώτους,
όσο επίπονο κι αν ήταν για τους δικούς του
να τον βλέπουν να ξαναρχίζει
τα πάντα από την αρχή
για μία ψυχή
αλλά κάθε ψυχή που ήθελε να σωθεί,
το άξιζε
και γι’ αυτό το έκανε.
Κάθε θαύμα ήταν πηγή χαράς
και στη συνέχεια μεταχαράς
διότι το δώρο της ζωής
ανήκε στην Ανθρωπότητα
κι είχε σωθεί από τη βαρβαρότητα.
Αυτή ήταν η παραβολή του σπορέα
που δεν είχαν καταλάβει χωρίς εξήγηση.
Δεν ήταν λοιπόν μία επανάληψη
αλλά μία επανάσταση
που έπλαθε μαχητές
χάρη στο φως και την ουσία του.