Είχε ξεκάθαρη εικόνα για το πώς οι περισσότεροι
εκμεταλλεύονταν την θρησκεία
για να χτυπήσουν ακόμα και την πίστη.
Έβλεπε την προσποίηση της θρησκείας
και την ταυτόχρονη καταπάτηση.
Αυτοί που έλεγαν ότι πίστευαν
μπορεί να ήταν κι οι χειρότεροι εχθροί της πίστης.
Διότι λειτουργούσαν με ύπουλο τρόπο
προς δικό τους όφελος
μέσω της εκμετάλλευσης της κατάστασης.
Χτυπούσαν τους αθώους
και μετά το έπαιζαν αθώοι
για να κατηγορήσουν τους πιστούς.
Δεν έδιναν σημασία στην ουσία
ήταν μόνο του φαίνεσθαι.
Ήταν το μόνο που είχε σημασία γι’ αυτούς
αφού δεν υπολόγιζαν καμία πίστη.
Η θρησκεία ήταν το παν
και μπορούσε να καταπατήσει
ακόμα και την παράδοση
για να περάσουν τον δογματισμό τους
επειδή είχε τα ίδια στοιχεία
με την ιδεολογία της βαρβαρότητας.