Αθηνά: Προτιμώ τις σκιές…
Δάσκαλος: Φοβάσαι το φως;
Αθηνά: Δεν ξέρω.
Δάσκαλος: Κι η σκιά είναι κομμάτι του φωτός.
Αθηνά: Δεν είναι το αντίθετό του;
Δάσκαλος: Για να υπάρξει η σκιά χρειάζεται φως.
Αθηνά: Τότε ποιο είναι το αντίθετο;
Δάσκαλος: Η απουσία του… Είναι σαν την αδιαφορία.
Αθηνά: Παναγία μου…
Δάσκαλος: Αυτό εξηγεί την επιλογή σου.
Αθηνά: Δεν το είχα σκεφτεί έτσι…
Δάσκαλος: Τώρα μπορείς.
Αθηνά: Πίστευα ότι το μαύρο βοηθούσε.
Δάσκαλος: Ποιον;
Αθηνά: Αυτόν που το φορά.
Δάσκαλος: Λόγω Φυσικής;
Αθηνά: Και λόγω ανθρωπιάς.
Δάσκαλος: Η ανθρωπιά δεν κοιτάζει το μέγεθος.
Αθηνά: Τι κάνει;
Δάσκαλος: Βλέπει μόνο την καρδιά.
Αθηνά: Κι αν είναι μεγάλη;
Δάσκαλος: Έχει πάχος Χρόνου.
Αθηνά: Κατάλαβα.
Δάσκαλος: Χαίρομαι, Μαθήτρια.