Λάζαρος: Σίγουρα μπορώ;
Δάσκαλος: Δεν έχεις πια επιλογή.
Λάζαρος: Και τι πρέπει να κάνω;
Δάσκαλος: Να σηκωθείς.
Λάζαρος: Εννοείτε κυριολεκτικά.
Δάσκαλος: Και συμβολικά ακόμα.
Λάζαρος: Αλήθεια; Εννοώ, ξέρετε…
Δάσκαλος: Ξέρω. Έχει σχέση με το Έργο.
Λάζαρος: Δηλαδή;
Δάσκαλος: Ζεις και μέσα του τώρα…
Λάζαρος: Αυτό καταλαβαίνω.
Δάσκαλος: Άρα ξέρεις ότι πρέπει να συνεχίσεις.
Λάζαρος: Σωστά.
Δάσκαλος: Όσο πιο πολύ εξελιχθείς τόσο πιο πολύ θα βοηθάς.
Λάζαρος: Αυτό το έπιασα, αλλά δεν ήξερα για την ευθύνη.
Δάσκαλος: Δεν γίνεται χωρίς αυτήν.
Λάζαρος: Κατανοητό.
Δάσκαλος: Είσαι πραγματικός μουσικός, δεν κάνεις δήθεν. Το νιώθω το πάθος σου.
Λάζαρος: Χαίρομαι, Δάσκαλε.
Δάσκαλος: Κι έχεις ένα ταλέντο που το υποστηρίζει.
Λάζαρος: Δεν ξέρω τι να πω.
Δάσκαλος: Απλώς στρώσου.