Σε αυτό το podcast θέλουμε να αναλύσουμε μία νέα ήττα της Τουρκίας, δεν ήταν αναμενόμενη, οι ραγιάδες μας έλεγαν ότι αυτό δεν μπορεί να συμβεί, κι όμως έγινε. Άρα για ποιο πράγμα μιλάμε; Αν θυμάστε καλά πριν δέκα χρόνια μιλούσαμε για έναν νέο δρόμο του μεταξιού που θα χρησιμοποιούσε ουσιαστικά μία τεχνική ενσωματωμένη μέσα στο Heartland, έτσι ώστε να μην είναι προσβάσιμη καμία χώρα μέσω θάλασσας και να μην προσβάσιμη βέβαια από τους Αμερικανούς. Βλέπουμε ότι σε αυτό το πρόγραμμα η Τουρκία ήθελε να παίξει έναν μεγάλο ρόλο, θεωρώντας ότι θα μπορούσε να συνεργαστεί με την Κίνα. Είδαμε στη συνέχεια ότι η Κινα άλλαξε λίγο την στρατηγική της, ασχολήθηκε περισσότερο με τον εαυτό της και θεώρησε ότι μπορεί να κάνει και επενδύσεις αλλού, όπως είναι στην Αφρική, ή να χτυπήσει κατ’ ευθείαν την Ευρώπη, χωρίς να έχει ανάγκη από όλον αυτόν τον διάδρομο. Στο ενδιάμεσο, αυτό που βλέπουμε τώρα μετά από το G20, είναι ότι έχουμε μία νέα πορεία που έχει δημιουργηθεί, η οποία ουσιαστικά θα αποκλείσει και την Κίνα και την Τουρκία. Άρα καταλαβαίνουμε ότι αυτός ο νέος διάδρομος, ο οικονομικός διάδρομος ο οποίος θα παίξει με τις χώρες της Ευρώπης αλλά βέβαια και με την Ινδία και δεν είναι τυχαίο που το λέμε τώρα, γιατί άμα το σκεφτούμε ορθολογικά, θα δούμε ότι αυτός ο δρόμος ουσιαστικά θα χρησιμοποιήσει επί του πρακτέου θαλάσσιες χώρες. Γιατί άμα το σκεφτούμε από την αρχή θα ξεκινήσουμε από την Ινδία, μετά θα πάμε στα Ηνωμένα Αραβικά Εμιράτα, στη συνέχεια πάμε στη Σαουδική Αραβία, θα παίξουμε στο ενδιάμεσο με την Ιορδανία και το Ισραήλ, μετά έρχεται αυτός ο διάδρομος στην Ελλάδα, θα συνεχιστεί στην Ιταλία και στη Γαλλία για να παίξει τελικά σαν προορισμό με την Γερμανία. Άμα τον δούμε αυτόν τον άξονα που είναι κάπως μία διαγώνια, άμα το κοιτάξουμε ουσιαστικά πάνω στην Υδρόγειο, θα καταλάβουμε ότι δεν ξεκινάμε από την Κίνα που είναι ένα πρώτο θέμα, δεν περνάμε καν από την Τουρκία που είναι ένα δεύτερο θέμα και γι’ αυτό είναι μία μεγάλη  ήττα για τον Ερντογάν, ουσιαστικά ακολουθούμε μία πορεία που πάντοτε χρησιμοποιεί τον ωκεανό και τη θάλασσα και αυτό είναι σημαντικό, όταν το βλέπουμε και σε πλαίσιο της ΑΟΖ, καταλαβαίνουμε επίσης ότι την Ινδία που την είχαμε πολύ μακρινή, έχει έρθει όλο και πιο κοντά και τώρα μέσω της Μέσης Ανατολής αλλά του κάτω μέρους και μέσω του Ισραήλ μπορούμε να παίξουμε πάνω σε αυτόν τον νέο ενεργειακό και οικονομικό διάδρομο, άρα πρώτα απ’ όλα οικονομικό, αλλά αυτός ο οικονομικός θα χρησιμοποιήσει παρά πολύ   το θέμα  και της ενέργειας, αλλά δεν θα είναι μόνο η ενέργεια,  είναι μόνο καθαρά οικονομικό αρχικά,  θα δούμε πώς συμβαδίζει το ένα με το άλλο, αλλά άμα το σκεφτείτε καλά το  India-Middle East-Europe economic corridor στην πραγματικότητα είναι μία έννοια όπου δεν φαίνεται τίποτα σε σχέση με την Τουρκία. Βλέπετε ότι έχουμε την Τουρκία, έχουμε τη Μέση Ανατολή και την Ευρώπη, καταφέρνουμε να περνάμε από  τη θάλασσα,  πάλι η Μεσόγειος θα χρησιμοποιηθεί ως στρατηγικός κόμβος και εδώ θα παίξει έναν τεράστιο ρόλο η Ελλάδα μαζί με την Ιταλία και με τη Γαλλία σε σχέση με την Ευρωπαϊκή  Ένωση κι από την άλλη πλευρά  μέσα στη Μέση Ανατολή, το λιμάνι θα παίξει ένα σημαντικό ρόλο, βέβαια το Ισραήλ και από την πλευρά του Κόλπου ουσιαστικά θα παίξουμε μόνο με τους συμμάχους μας. Άρα έχει πολύ μεγάλο ενδιαφέρον να καταλάβουμε ότι η αντιπαράθεση που υπάρχει μεταξύ της Ινδίας και της Κίνας μέσα στο πλαίσιο των G20  έχει δημιουργήσει έναν άλλο οικονομικό διάδρομο μέσα στον οποίο εμείς παίζουμε δυναμικά και έχει νόημα, ενώ από την αρχή, αν θυμάστε καλά, λέγαμε ότι ο δρόμος του μεταξιού είναι ένας τρόπος ουσιαστικά να υπάρχει μια εκμετάλλευση από την Κίνα και από όλες τις χώρες που θα είναι στο ενδιάμεσο, αλλά με στόχο πάντοτε την Ευρώπη. Εδώ έχουμε μία λύση που είναι αρμονική, όχι μόνο ισορροπημένη και αυτό που θα ζήσει η Τουρκία  είναι ότι  όταν συνεχώς θες να είσαι με διάφορες χώρες, όπως είναι η Κίνα,  όπως είναι η Ρωσία, όπως είναι το Ιράν ή ακόμα αν έχεις και καλές επαφές με τη Βόρεια Κορέα, στο τέλος κράτα αυτές τις επαφές και άσε μας εμάς ήσυχους να λειτουργήσουμε με χώρες που είναι πολύ πιο δημοκρατικές, που είναι θαλάσσιες και παίζουν τον ίδιο στρατηγικό ρόλο, όχι μόνο στον τομέα της οικονομίας, στον τομέα της ενέργειας και αυτό μας επιτρέπει να δούμε τα πράγματα διαφορετικά κι είναι μια τεράστια νίκη για το Rimland σε σχέση με το Heartland και αυτό είναι καλό να το έχουμε στο μυαλό μας, γιατί είναι η Υψηλή Στρατηγική έχει εφαρμογές χειροπιαστές, άρα ας τις μάθει και ο Ερντογάν, ο οποίος υποτίθεται στα ελληνικά μέσα θεωρείται ότι ξέρει τα πάντα, μάλλον αυτό δεν το ήξερε, τώρα θα το μάθει και θα το μάθει και χάρη σ’ εμάς και γι’ αυτό είναι ουσιαστικά ένα μοίρασμα γνώσης.