Όπως το είχαμε προβλέψει σε σχέση με τις ελληνοτουρκικές σχέσεις, βλέπουμε ότι το πρόβλημα με τα  F16 δεν είναι τόσο απλό για την Τουρκία. Η Τουρκία είχε ποντάρει σε κάτι που θα μπορούσαμε να πούμε ότι είναι μία απλοϊκή τακτική του τύπου άμα πιέσω λίγο, ειδικά με το θέμα της Σουηδίας και το ΝΑΤΟ, άμα παρουσιαστεί η Τουρκική Εθνοσυνέλευση ως κριτήριο για την ένταξη την τελική, θα μπορούμε νά πάρουμε κάτι με τα F16, γιατί η Τουρκία πάντοτε είναι στο επίπεδο του παζαριού. Δεν βλέπει αλλιώς τις διαπραγματεύσεις. Ενώ στην πραγματικότητα. πρώτα απ’ όλα πρέπει να καταλάβουμε ότι το αρμενικό λόμπι και το ελληνικό λόμπι στην Αμερική παίζουν πολύ δυναμικά, ειδικά αυτήν την περίοδο, εφόσον έχουμε ήδη μπει σε μία προεκλογική εκστρατεία με τις προεδρικές  εκλογές και κατά συνέπεια όλοι είναι ευαίσθητοι για το τι θα πάρουν σαν  απόφαση όσον αφορά το εκλογικό αποτέλεσμα. Κατά συνέπεια η κυβέρνηση Μπάιντεν δεν έχει καμία όρεξη να προκαλέσει κάποιο ρίσκο αυτήν την περίοδο, ούτως ή άλλως ξέρουμε ότι το Κογκρέσο είναι αρνητικό σε σχέση με τα F16 και μάλιστα είναι αρνητικό ουσιαστικά και από τις δύο πλευρές, και από τους δημοκρατικούς και από τους ρεπουμπλικάνους, κατά συνέπεια ο Πρόεδρος θα φαινόταν λίγο εκτός πλαισίου να προτείνει να ανοίξει αυτό το θέμα με τα F16. Άρα βλέπουμε ότι η Τουρκία ενώ το παρουσίαζε σαν παζάρι σε σχέση με τη Σουηδία και με τα F16, της έρχεται μπούμερανγκ, κάτι το οποίο είναι αρνητικό και είναι υποχρεωμένη να αποδεχτεί  ότι η Αμερική ειδικά σε φάση εκλογική προτιμά να παίξει με τους Έλληνες και με τους Αρμένιους, παρά με τους Τούρκους. Βέβαια, καταλαβαίνουμε επίσης  ότι η Αμερική βλέπει πόσο αναξιόπιστη είναι η Τουρκία σε επίπεδο ΝΑΤΟ και κατά συνέπεια, γιατί να κάνει μία κίνηση που θα παρενοχλήσει όχι μόνο τους δικούς της, εννοώ εσωτερικά, αλλά και τους νατοϊκούς συμμάχους. Από την άλλη πλευρά, επειδή η Ελλάδα παρουσιάζεται ως μία χώρα που είναι όλο και πιο αξιόπιστη και ένας δυνατός παίκτης όχι μόνον στην Ευρωπαϊκή Ένωση ή στο ΝΑΤΟ, αλλά και στην Ανατολική Μεσόγειο και σε θέματα οικονομικά και σε θέματα ενεργειακά, φαίνεται λοιπόν ότι αυτή η προτίμηση είναι ξεκάθαρη. Από την άλλη πλευρά το ελληνικό στοιχείο και το αρμενικό στοιχείο είναι απόλυτα συμβατά μέσα σε αυτόν τον αγώνα, όλοι καταλαβαίνουν ότι είναι ένα στρατηγικό λάθος να παρέχουμε με ευκολία F16 στην Τουρκία. Άρα όσο πιο μεγάλες είναι οι δυσκολίες, τόσο πιο μεγάλες είναι οι επιτυχίες και για τα δύο λόμπι και μπορούμε να πούμε ότι το ελληνικό, το αρμενικό και το αμερικάνικο πλαίσιο συμβαδίζουν σε μία κοινή πορεία που ουσιαστικά έχει προκαλέσει η συμπεριφορά της Τουρκίας, γιατί είναι τόσο απαράδεκτη και με τις κινήσεις με το Ουκρανικό, με τους Ρώσους, τι κάνει με το Ιράν, πώς προτιμάει το Πακιστάν, πώς ελαχιστοποιεί τη σχέση της με το ΝΑΤΟ και πώς συμπεριφέρεται με την Ευρωπαϊκή Ένωση, δεν υπάρχει λοιπόν κανένας λόγος να γίνει κάποιος συμβιβασμός, κατά συνέπεια, ουσιαστικά η Τουρκία θα πάρει ακριβώς αυτό που έσπειρε, δηλαδή μια τεράστια καθυστέρηση, δεν θα πετύχει αυτό που θέλει ο Ερντογάν γιατί η προσέγγισή του με την έννοια του παζαριού δεν είναι αποτελεσματική, γιατί οι άλλες χώρες ξέρουν τι είναι διαπραγματεύσεις και όσον αφορά τα λόμπι, στην πραγματικότητα πρέπει να καταλάβουμε ότι το ελληνικό λόμπι και το αρμενικό λόμπι έχουν μια μεγάλη συμπάθεια εκ μέρους της Αμερικής, ενώ το τουρκικό λόμπι  λειτουργεί καθαρά με χρήματα. Άρα όταν ο άλλος είναι στο ίδιο πλαίσιο ακόμα και συναισθηματικά, ιστορικά, πολιτισμικά και από την άλλη πλευρά υπάρχει μόνο το χρήμα το οποίο δεν μπορεί να λύσει τα πάντα,  βλέπουμε ότι υπάρχει μια ανισορροπία και κατά συνέπεια έχουμε και αυτό το τόσο θετικό αποτέλεσμα για μας και τόσο αρνητικό για την Τουρκία. Γιατί η Τουρκία θεώρησε ότι θα τα καταφέρει με αυτόν τον τρόπο, πάντοτε χρησιμοποιώντας μια τακτική πολύ χαμηλού επιπέδου, γιατί θεωρεί ότι οι άλλοι θα κάνουν πίσω, εδώ δεν κάνει κανένας πίσω και βλέπουμε ότι η διαδικασία πηγαίνει πρός όφελός μας, χάρη στα λόμπι, χάρη στην κινητικότητα και χάρη στην αποτελεσματικότητα των κινήσεων, ειδικά αυτήν την εκλογική περίοδο.