Είμαστε όλοι σε ετοιμότητα για τη συνάντηση που θα γίνει μεταξύ του Έλληνα πρωθυπουργού και του Τούρκου προέδρου στο πλαίσιο της ετήσιας συνέλευσης του Οργανισμού Ηνωμένων Εθνών στη Νέα Υόρκη. Θέλουμε να κάνουμε μια παρατήρηση πάνω σ’ αυτό. Από τη στιγμή που αυτή η συνάντηση γίνεται στη Νέα Υόρκη και ούτως ή άλλως γίνεται πολύ απλά και οι δύο ηγέτες βρίσκονται στην πόλη για άλλους λόγους, ακόμα κι αν παρουσιάζεται σαν μια συνέχεια της επαφής των δύο υπουργών Εξωτερικών, καταλαβαίνουμε ότι απλώς είναι αρχικά μια κίνηση επικοινωνιακή. Το γεγονός ότι έχουμε ήδη δηλώσεις ότι δεν έχουμε αυταπάτες και δεν περιμένουμε κάτι περισσότερο απ’ ό,τι φαίνεται από την Τουρκία, είναι καλό, τουλάχιστον για να μην απογοητευτούν μερικοί από το γεγονός ότι δεν θα έχουμε τίποτα το ιδιαίτερο. Απλώς θα ήθελα να επισημάνω, επειδή ξέρουμε καλά την περιοχή της Νέας Υόρκης και ειδικά τη συνοικία που βρίσκεται ο Οργανισμός Ηνωμένων Εθνών και μέσα στην ίδια συνοικία βρίσκεται βέβαια και το σπίτι της Τουρκίας, νομίζω ότι για να κερδίσει τις εντυπώσεις η Τουρκία πρώτα απ’ όλα έκτισε αυτό το σπίτι για το οποίο έχει μιλήσει ήδη η επικαιρότητα, αλλ’ αυτό που έχει σημασία είναι ότι η συνάντηση θα γίνει σ’ αυτό το πλαίσιο. Άμα κοιτάξουμε πού βρίσκεται ακριβώς, είναι ακριβώς απέναντι από την έδρα των Ηνωμένων Εθνών. Το πρώτο ερώτημα είναι γιατί να μην κάνουμε τη συνάντηση κατευθείαν στα Ηνωμένα Έθνη. Θα μπορούσε κάποιος να πει ότι θέλουμε να δείξουμε ότι είναι μια συνάντηση που είναι ανεξάρτητη. Εφόσον είναι ανεξάρτητη, τότε γιατί γίνεται στο σπίτι της Τουρκίας που είναι ακριβώς απέναντι; Τι  προσπαθώ να πω μ’ αυτή την παρατήρηση; Νομίζω ότι η Τουρκία θέλει ουσιαστικά τουλάχιστον να δείξει ότι θα μας φιλοξενήσει στο σπίτι της Τουρκίας στη Νέα Υόρκη, ενώ το αστείο της υπόθεσης είναι ότι άμα κοιτάξουμε τον πληθυσμό και κοιτάξουμε πόσοι Έλληνες ζουν στη Νέα Υόρκη, θα έπρεπε εμείς να φιλοξενούμε τον Τούρκο πρόεδρο, άμα θέλουμε να κερδίσουμε τις εντυπώσεις. Το γεγονός ότι το δεχτήκαμε, φαντάζομαι ότι είναι ακόμα μια φάση καλής θέλησης, καλής βούλησης, τουλάχιστον να φανεί ότι είμαστε θετικοί. Αλλά και πάλι, επειδή χρησιμοποιούν τα σύμβολα, θα δούμε φωτογραφίες από το σπίτι της Τουρκίας, θα δούμε πού θα συναντηθούν και αυτό θα το εκμεταλλευτούν. Και ακόμα κι αν δεν έχει γίνει απολύτως τίποτα επί της ουσίας, όπως είναι το αναμενόμενο, πάλι θα το χρησιμοποιήσουν λέγοντας ότι εμείς φιλοξενήσαμε τους Έλληνες και θα μπορούν να το πουν και στους εξωτερικούς παράγοντες αποδεικνύοντας μ’ αυτόν τον τρόπο ότι είναι θετικοί στο να έχουμε ανοικτούς διαύλους σε σχέση με την Ελλάδα. Στην πραγματικότητα όμως πρέπει να δούμε ότι είναι και τα όρια της διπλωματίας γιατί άμα συνεχίσουμε να βαδίζουμε προς αυτή την κατεύθυνση για να είμαστε μέσα στο πλαίσιο του πολιτικού ορθολογισμού, στην πραγματικότητα δεν πετυχαίνουμε τίποτα κι όταν  δεν πετυχαίνουμε τίποτα, σημαίνει ότι σπαταλάμε χρόνο. Τότε αυτός που κανονικά είναι χαμένος γιατί δεν διαθέτει μια κυρίαρχη στρατηγική, παίρνει μερικούς πόντους, όσο μίζεροι κι αν είναι, γιατί αυτό που έχει σημασία γι’ αυτόν είναι να φανεί κι όχι να αλλάξει τα δεδομένα. Άρα  θα ήταν καλό να είμαστε προσεκτικοί πάνω σ’ αυτά γιατί θα δούμε τις εικόνες, θα δούμε τα βίντεο κι έτσι θα καταλάβουμε γιατί έγινε η συνάντηση εκεί.