Όσοι ήλπιζαν ότι οι ελληνοτουρκικές σχέσεις μπορούν να αλλάξουν γρήγορα και προς το θετικό, καταλαβαίνουν σίγουρα τώρα, ότι υπάρχει ένα θεμελιακό πρόβλημα. Βλέπουμε ότι η Τουρκία και σε σχέση με το τι γίνεται στο Ισραήλ, έχει θέσεις που είναι εντελώς διαφορετικές από τις δικές μας, στην πραγματικότητα έχει θέσεις που είναι πολύ πιο κοντά στην Ρωσία και στην Κίνα, συμπεριφέρεται σαν να μην είναι στο ΝΑΤΟ, γιατί αποτελεί μία εξαίρεση και ουσιαστικά προωθεί πιο πολύ την Χαμάς, ούτε καν την ανθρωπιστική βοήθεια, γιατί δεν μπορεί να ξεφύγει από το δικό της πλαίσιο, άρα παρόλο που έχει ανάγκη από άλλους ειδικά για θέματα οικονομικά, το κοινό της το ευρύ, παραμένει το ίδιο και πρέπει λοιπόν να το προσεγγίσει με τον ίδιο τρόπο. Κατά συνέπεια όταν εμείς αναζητούμε μία επίλυση των προβλημάτων μεταξύ της Ελλάδος και της Τουρκίας και αυτό να γίνει γρήγορα με ένα τρόπο αποτελεσματικό και θετικό, είμαστε εντελώς σε λανθασμένο πλαίσιο, γιατί φοβάται η ίδια η Τουρκία ότι αυτό μπορεί να παρερμηνευτεί. Άρα καλύτερα να πάμε με βραδύτητα όπως το χαρακτήρισαμε  σ’ένα άλλο podcast , παρά να βιαστούμε και ειδικά να κάνουμε προβολές που δεν υπάρχουν. Η Τουρκία θέλουμε δεν θέλουμε, είναι μία Ασιατική χώρα που παίζει πιο φυσιολογικά με την Κίνα και με την Ρωσία παρά με το ΝΑΤΟ, το βλέπουμε λοιπόν ότι ακόμα και το δόγμα Τρούμαν που επέτρεψε στην Τουρκία να ενταχτεί στο ΝΑΤΟ είναι προβληματικό σε αυτό το επίπεδο, γιατί η νοοτροπία δεν έχει αλλάξει από το 1952. Αρα άμα το δούμε διαχρονικά θα καταλάβουμε ότι η Τουρκία έχει έναν φυσιολογικό και φυσικό χώρο σκέψης, ο οποίος είναι εντελώς διαφορετικός από το δικό μας, για αυτό για να υπάρχει μία γέφυρα μεταξύ των δύο κρατών είναι πολύ δύσκολο, γιατί το επεκτατικό στοιχείο, το θέμα της γενοκτονίας, το θέμα της μηδενικής τριβής με τις γειτονικές χώρες, είναι πράγματα που ακούμε και από την Κίνα και από την Ρωσία, άρα πρέπει να καταλάβουμε, ειδικά όταν βλέπουμε και τα προβλήματα που έχουν οι Φιλιππίνες σε σχέση με την Κίνα, ότι η Τουρκία συμπεριφέρεται με την Ελλάδα με τον ανάλογο τρόπο, άρα αυτό που έχει σημασία δεν είναι να θέλουμε εμείς από μόνοι μας, να αλλάξουμε τα δεδομένα, είναι να κοιτάξουμε πραγματικά τα δεδομένα, να καταλάβουμε μέχρι πού μπορούμε να πάμε, να υπάρχουν βέβαια κόκκινες γραμμές, έτσι ώστε να εξασφαλίσουμε στην Ελλάδα μία πορεία, η οποία να μην είναι εξαρτημένη από τη συμπεριφορά της Τουρκίας.