Επειδή μιλούμε συνεχώς για τη Χαμάς, δίνουμε την εντύπωση ότι δεν υπάρχει η Φατάχ. Στην πραγματικότητα, στη Δυτική Όχθη, είναι η Φατάχ που διαχειρίζεται την κυβέρνηση, ενώ η Χαμάς είναι μόνο στη Γάζα. Έχει ενδιαφέρον να σκεφτούμε ότι και οι δύο παρατάξεις είναι βέβαια μουσουλμανικές, είναι βέβαια και οι δύο αραβικές, αλλά το ερώτημα είναι γιατί η μία τα πάει καλά με το Ισραήλ, ενώ η άλλη δεν τα πάει τόσο καλά. Πρέπει να καταλάβουμε ότι αν τα πράγματα πήγαιναν καλά μεταξύ τους, θα είχαμε πάλι εκλογικές αναμετρήσεις, ενώ οι εκλογές έχουν σταματήσει το 2006, αφού η Φατάχ δεν θέλει να παραδώσει την εξουσία στη Χαμάς. Άμα τα δούμε σε επίπεδο εσωτερικό καταλαβαίνουμε ότι υπάρχει μια διαφορετική διαχείριση και καταλαβαίνουμε επίσης ότι το Κατάρ ουσιαστικά χρηματοδοτεί μόνο τη Χαμάς και στην περιοχή της Γάζας. Άρα καταλαβαίνουμε με αυτόν τον τρόπο ότι ο στόχος της Χαμάς είναι η εξουδετέρωση εκ ολοκλήρου του Ισραήλ, άλλωστε είναι ο ίδιος στόχος και για τη Χεζμπολάχ και βέβαια για το ισλαμικό τζιχάντ. Αυτό πρακτικά σημαίνει ότι υπάρχει μια χειραγώγηση εκ μέρους του Κατάρ και εκ μέρους του Ιράν από αυτές τις δομές και τις παρατάξεις γιατί έχουν αυτόν τον κοινό στόχο. Είναι παράξενο γιατί στην πραγματικότητα η Χαμάς είναι Σουνίτες, η Χεζμπολάχ είναι Σιίτες, όπως είναι μάλιστα και το Ιράν και υπάρχει μια εχθρότητα μεταξύ τους που είναι θεμελιακή, ακόμα και σε θρησκευτικό επίπεδο. Το μόνο κοινό που έχουν είναι ο στόχος. Κι απ’ τη στιγμή που έχουν μόνο αυτόν τον κοινό στόχο, σημαίνει πρακτικά ότι αν δεν υπάρχει αυτός ο στόχος, ξαναρχίζουν οι εχθρότητες μεταξύ τους. Κατά συνέπεια, όταν μιλάμε για ένα πλαίσιο συμμαχίας, πρέπει να είμαστε πολύ προσεκτικοί, δεν πρόκειται για μία συμμαχία, μιλάμε πιο πολύ για μια ενιαία χειραγώγηση από την πλευρά του Ιράν, το οποίο ξέρει ακριβώς τι θέλει στην περιοχή. Άρα, άμα μπορεί να αποσταθεροποιήσει την περιοχή, είναι προς όφελός του, γιατί προτιμά έναν διάδρομο μεταξιού που να έχει σχέση με την Κίνα και τη Ρωσία παρά να υπάρχει κάτι το ανάλογο το οποίο να λειτουργεί σ’ ένα πλαίσιο εντελώς διαφορετικό μέσω της Ινδίας, του Ισραήλ και βέβαια των Ηνωμένων Αραβικών Εμιράτων. Αυτό σημαίνει λοιπόν ότι δεν πρόκειται να σταματήσει αμέσως αυτή η χειραγώγηση, γιατί είναι προς όφελος αρκετών και πρέπει απλώς εμείς να το καταλαβαίνουμε, γιατί άμα θεωρούμε ότι είναι απλώς μία τοπική αντιπαράθεση, τότε μπαίνουμε σ’ άνα λανθασμένο πλαίσιο και θα ήταν καλύτερο να μάθουμε τι γίνεται ακριβώς μεταξύ της Φατάχ και του Ισραήλ για να ξέρουμε τι γίνεται πραγματικά και στη Δυτική Όχθη.