Για να καταλάβουμε καλύτερα, πόσο ανιστόρητη και μη στρατηγική είναι η προσέγγιση του Ερντογάν, είναι καλό να κάνουμε μία σύγκριση δεδομένων που υπάρχουν στην Ελλάδα και στη Δυτική Όχθη. Για να καταλάβουμε πού το πάω. Η Ελλάδα ουσιαστικά λειτούργησε υπό κατοχή της Τουρκίας από το 1453 μέχρι το 1821. Αυτό είναι ένα δεδομένο που το ξέρουμε όλοι. Ένα άλλο δεδομένο είναι ότι αυτό που ονομάζουμε τώρα, Δυτική όχθη στη Μέση Ανατολή, στη πραγματικότητα ήταν υπό οθωμανική κατοχή από το 1517 έως το 1917, όπου απελευθερώθηκε από τους Άγγλους. Πρέπει λοιπόν να καταλάβουμε το εξής: φανταστείτε τώρα ότι ο Ερντογάν προσπαθεί να πείσει τους Άραβες ότι τους αντιπροσωπεύει, ενώ αυτοί θυμούνται πολύ καλά ότι για τόσους αιώνες η περιοχή τους ήταν στην Οθωμανική Συρία, άρα υπό Οθωμανική κατοχή. Είναι λοιπόν σαν να έχουμε εμείς, υποτίθεται, ένα πρόβλημα με κάποιον που να είναι στην περιφέρειά μας, δεν είναι ανάγκη να ονομάσουμε κάποιον, μπορεί να είναι ένα θεωρητικό πλαίσιο και τώρα πρέπει να φανταστείτε ότι έρχεται ο Ερντογάν για να μας εξηγήσει ότι θα μας αντιπροσωπεύει στις διαπραγματεύσεις και θα είναι με το μέρος μας εναντίον του άλλου, ο οποίος είναι εντελώς, υποτίθεται, εχθρός του. Γιατί είναι αστείο; Γιατί πρώτα από όλα δεν ήταν εντελώς εχθρός, γιατί είχε και στρατιωτικές συμμαχίες με τους άλλους στο παράδειγμα που δίνω. Το άλλο είναι ότι επειδή εμείς είμαστε Χριστιανοί και ο Ερντογάν είναι Μουσουλμάνος, είναι δύσκολο να δεχτούμε ότι υπάρχει αυτή η αναλογία. Αλλά πρέπει να καταλάβουμε τώρα ότι, στο επίπεδο το δημογραφικό και του πληθυσμού δηλαδή, είναι πολύ δύσκολο για τους Άραβες να έρχεται κάποιος που είναι Τούρκος Οθωμανός, να εξηγεί στους άλλους ότι θα τους αντιπροσωπεύει, ενώ ζούσαν τόσους αιώνες υπό την κατοχή του. Άρα με αυτά τα δύο παραδείγματα καταλαβαίνετε την αναλογία, είναι ότι το επιχείρημα του Ερντογάν δεν μπορεί εξαρχής να στέκει και δεν μπορεί να πείσει κανέναν, παρά μόνο αυτούς που δεν έχουν ιδέα για το τι γίνεται,  αλλά πρέπει να καταλάβετε ότι θα γινόταν το ίδιο και στην Ελλάδα, γιατί επειδή έχουμε και εμείς μερικούς από τους δικούς μας, εντός εισαγωγικών, που ονομάζουν εκείνη την περίοδο Οθωμανική Ελλάδα, κάποιος που θα το έβλεπε από το εξωτερικό, θα έλεγε, εντάξει, με το δίκιο του, προσπαθεί να προωθήσει τα συμφέροντα του που ταυτίζονται με την Ελλάδα, αλλά στην πραγματικότητα δεν έχει καμία σχέση. Άρα είναι ακριβώς το ίδιο που γίνεται και στην Παλαιστίνη και κατά συνέπεια, όλα αυτά που ακούμε από την πλευρά του Ερντογάν και το πόσο προωθεί αυτό το ζήτημα, στην πραγματικότητα δεν είναι επειδή θέλει να τους αντιπροσωπεύει, ούτε επειδή τους εκτιμά, είναι απλώς ότι έχει και αυτός έναν κοινό στόχο με το Ιράν και με το Κατάρ και τίποτα άλλο.