Το ύφος της διάσκεψης στο Παρίσι είναι ήδη διαφορετικό και καταλαβαίνουμε ότι δεν μιλάμε πια για μία καθαρά πολεμική επιχείρηση, για το τι γίνεται στη λωρίδα της Γάζας. Ουσιαστικά μιλάμε ήδη για το τι θα γίνει μετά. Ψάχνουμε ήδη μια επίλυση πολιτική του θέματος, θέλουμε να κλείσει αυτή η σύρραξη και ουσιαστικά οι προτάσεις που έγιναν, αυτό έγινε και από τον πρωθυπουργό της Ελλάδος, είναι η δημιουργία του Παλαιστινιακού κράτους να είναι κάτι το δεδομένο, για να υπάρχει ουσιαστικά στην περιοχή ένα πλαίσιο ειρήνης. Η ιδέα ποια είναι; Είναι ότι σίγουρα πρέπει να υπάρχει η Παλαιστίνη ως κράτος, σίγουρα πρέπει να συμβιώσει με το Ισραήλ, αλλά πρέπει να είμαστε προσεκτικοί σε σχέση με δεδομένα που δημιουργούνται, π.χ. από την Χαμάς, γιατί αυτά δεν θέλουν την ύπαρξη των δύο κρατών, θέλουν εντελώς τον αφανισμό του Ισραήλ. Άρα είμαστε σε ένα εντελώς διαφορετικό πλαίσιο. Κατά συνέπεια, πρέπει να καταλάβουμε ότι έχει αρχίσει ουσιαστικά με μια έμμεση μορφή και διπλωματική μορφή η αποκλιμάκωση της σύρραξης, γιατί ενώ περιμέναμε στην αρχή αυτό να γενικευτεί, τώρα βλέπουμε ότι είναι καθαρά ελεγχόμενο, ότι επί του εδάφους οι κινήσεις που γίνονται είναι για να επικρατήσει αυτός ο έλεγχος και κατά συνέπεια οι γειτονικές χώρες, αλλά ακόμα κι η Ελλάδα, παίζουν αυτόν τον ρόλο και ήδη συζητούν για το τι μπορεί να γίνει μετά, έτσι ώστε να αποφύγουμε τα ίδια δεδομένα, εννοώ τη δημιουργία μιας άλλης απόπειρας, μέσω της ύπαρξης του Παλαιστινιακού κράτους. Αυτό είναι σημαντικό, γιατί ουσιαστικά, ενώ στο έδαφος έχουμε περάσει σε μια άλλη φάση, ήδη σε επίπεδο δίπλωματίας και υψηλής στρατηγικής κοιτάζουμε το μέλλον και αυτό διαμορφώνει την κατάσταση με την οποία θα διαχειριστούμε το παρόν, έτσι ώστε να έχουμε αυτό το μέλλον με το οποίο θα πρέπει να ζήσουμε και να παράγουμε ένα έργο στην περιοχή το οποίο να αποφεύγει τις παγίδες τέτοιου τύπου.