Η συνάντηση έγινε μετά το τέλος.
Ήταν αργά.
Είχε νυχτώσει.
Κι ήταν πιο εύκολο για την ψυχή
να βρει το φως
που σχίζει και το πιο βαθύ σκοτάδι.
Το βλέμμα της ψυχής ήταν καθαρό
κι όχι μόνο αγνό.
Ήθελε να του δώσει ένα βιβλίο.
Δεν ήθελε μόνο να το διαβάσει
προτιμούσε να γίνει διάγνωση
για να ξέρει
ποια θα ήταν η πορεία της μετά.
Στην πραγματικότητα ήξερε ήδη
αφού είχε έρθει σε αυτό.
Αλλά ταυτόχρονα ήθελε
να διασταυρώσει τη διαίσθησή της.
Δεν έγινε εκείνη τη στιγμή.
Αλλά εκείνο δέχτηκε αμέσως
δίχως να ζητήσει τον λόγο.
Έτσι έγινε η επαφή
που μεταμορφώθηκε σε δεσμό
χωρίς να περάσει καν
από το στάδιο της σχέσης
λόγω ανάγκης.