Ιωάννα: Τι σου είπε;

Ανδρέας: Ότι επιτρέπεται.

Ιωάννα: Μα όλοι οι άλλοι είπαν ότι απαγορεύεται

Ανδρέας: Αυτός είπε ότι κανείς δεν μπορεί ν’ απαγορεύσει τη ζωή.

Ιωάννα: Μα αυτή δεν υπάρχει ακόμα.

Ανδρέας: Θα υπάρξει.

Ιωάννα: Μιλάς σαν να πήρες την ευλογία του…

Ανδρέας: Δεν ξέρω πώς αλλιώς να σου το πω.

Ιωάννα: Τι άλλο είπε;

Ανδρέας:  Ότι είναι δίκαιο.

Ιωάννα: Μα για ποιον; Τι ζήτησε από εμάς αυτό το παιδί;

Ανδρέας: Ένα κομμάτι ζωής.

Ιωάννα: Είμαι σίγουρη πως αυτό είναι δικό του.

Ανδρέας:  Βέβαια. Η ζωή είναι δώρο.

Ιωάννα: Εμείς δεν την ζητήσαμε έτσι.

Ανδρέας: Αλλά είμαστε μαζί χάρη σε αυτή.

Ιωάννα: Με το ίδιο στίγμα.

Ανδρέας: Η αγάπη μας είναι πιο μεγάλη.

Ιωάννα: Και η συνείδησή μας;

Ανδρέας: Αυτός είναι η συνείδησή μας.

Ιωάννα: Το ξέρω, το βλέπω και με πονάει και αυτό.

Ανδρέας:  Μα γιατί; Ποιος είναι ο λόγος;

Ιωάννα: Είναι σαν να αντέχει όλα τα πάθη μας.

Ανδρέας: Για αυτό είναι εδώ. Για κανέναν  άλλο λόγο.