Η βαρβαρότητα μισεί το σώμα και τη σκέψη, όχι μόνο επειδή μισεί την ομορφιά και την αλήθεια, αλλά και την αρμονία. Προωθεί την ειρήνη και την ισορροπία για να καταπατήσει καλύτερα την Ανθρωπότητα για να αποφύγει την ελευθερία και την αρμονία. Έτσι, όταν μισείς το σώμα ή τη σκέψη, στην πραγματικότητα ακολουθείς τον δρόμο της βαρβαρότητας χωρίς να το ξέρεις κι αυτό γίνεται και με τη ντροπή ενάντια της άνεσης. Διότι αποτελεί εμπόδιο για την απόλαυση της ζωής. Ακόμα και παθητικά, είμαστε εύκολα μαζί με τη βαρβαρότητα, διότι είναι το πιο εύκολο βέβαια. Αυτό δεν σημαίνει ότι είναι δύσκολο το μονοπάτι του φωτός, ειδικά όταν υπάρχει πίστη. Αν δεν δίνεις σημασία στο σώμα ούτε στη σκέψη, είναι μια μορφή αδιαφορίας που είναι συμβατή με την εμφάνιση της βαρβαρότητας. Έτσι να προσέχεις όσους προωθούν υπερβολικά το συναίσθημα, διότι είναι το πιο ευάλωτο σε σχέση με τη βαρβαρότητα. Γι’ αυτόν τον λόγο τη συμφέρει η προώθησή του. Στην πραγματικότητα είναι μια αντιπαράθεση ενάντια της σκέψης και του σώματος. Η βαρβαρότητα αναζητά το κορμί κι όχι το σώμα, αναζητά το δόγμα κι όχι την πίστη. Διότι φοβάται την αντίστασή τους ενάντια στις εντολές της. Αυτοί είναι οι λόγοι για τους οποίους πρέπει να προσέχουμε τη συμπεριφορά μας για να μην πέσουμε στην παγίδα της βαρβαρότητας.