Είναι απαραίτητα για την αρχή του κόσμου τα πρωινά δώρα. Είναι ένας τρόπος ένωσης του ψυχικού κράματος που θέλει κάθε μέρα τις σταγόνες του ήλιου με το φως και την ουσία. Δεν είναι μόνο ότι μηδενίζεται η απόσταση αλλά δημιουργείται μία έμπρακτη γέφυρα του αρμονικού δεσμού μέσω του παλμού και του σπασμού, της προσφοράς και   της αξιοποίησης. Δεν είναι μία απλή ανταπόκριση, αλλά μία φάση συντονισμού στην αρχή της ημέρας για να πάει καλά ο χρόνος και να μπει βαθιά μέσα στη ζωή των ψυχών που θέλουν να γευτούν κάθε στιγμή για να μετατραπεί σε γεγονός μόλις φτάσουν κι αγγίξουν την τελειότητα χωρίς περιορισμούς. Έτσι βλέπουν και νιώθουν την προσφορά του ήλιου για να τελειώσει η νύχτα και ν’ αρχίσει ο κόσμος να βλέπει το φως και να νιώθει την ουσία, έτσι λούζεται η ζωή τους, έτσι πλημμυρίζει και το πηγάδι τους. Έτσι έρχεται η βαθύτητα να συναντήσει την πολυκυκλικότητα και να αποκτήσει σημασία η αξία, ενώ θεωρούσαν ότι αυτό είναι ανέφικτο. Έτσι ακόμα και το βράδυ, λόγω διαστολής του χρόνου, θα παίξουν με το φως και την ουσία των πρωινών δώρων.