Πέτρος: Ακόμα και να μην ήξερα ότι ήταν δικό σας το έργο, θα το καταλάβαινα.
Δάσκαλος: Θέλεις να πεις ότι είναι αναγνωρίσιμο.
Πέτρος: Αυτό θέλω να πω ακριβώς. Είναι σαν να σας ακούω.
Δάσκαλος: Έχεις εξελιχθεί, Μαθητή, διότι άλλοι δεν μπορούν να το φανταστούν.
Πέτρος: Είναι ένας τρόπος να βγαίνω εντελώς από τις φθορές και τις τριβές της καθημερινότητας.
Δάσκαλος: Επειδή δεν υπάρχει καθημερινότητα στο έργο της Ανθρωπότητας.
Πέτρος: Αναγνωρίζω τα ίχνη σας. Σαν να υπάρχει κάτι το κληρονομικό.
Δάσκαλος: Η κληρονομιά είναι βιολογική, η διαθήκη είναι πνευματική.
Πέτρος: Αυτή διαβάζω λοιπόν και με χαροποιεί αφάνταστα.