Όταν τον άκουγε είχε την εντύπωση
ότι έρχεται από άλλον πλανήτη
έτσι όταν του μίλησε για τους δακτύλιους του Κρόνου
χαμογέλασε μέσα του.
Αυτές οι σκέψεις τού προκαλούσαν χαρά.
Δεν ήταν κάτι το συνηθισμένο γι’ αυτόν.
Προτιμούσε να διαβάζει μόνος του
στη βιβλιοθήκη του.
Αλλά τώρα που μιλούσαν μαζί
και τόσο βαθιά
καταλάβαινε πόσο συμβατοί ήταν.
Έτσι συνέχισε για ώρες
αυτή η συνάντηση
γιατί κάθε φορά μάθαινε
και κάτι ακόμα πιο βαθύ
σαν να λειτουργούσε αυτή η πολυκυκλικότητα
που έλεγε.
Με πολύ μικρά γράμματα
σημείωνε κάθε πρόταση
που ήταν σημαντική
και σιγά σιγά αντιλήφθηκε
ότι γέμισαν οι σελίδες.
Ήταν μεγάλη χαρά και μεταχαρά
που είχαν βρεθεί σε αυτό το εστιατόριο.