Αν αντιμετωπίζεις το όργανο μουσικής ως ένα σώμα συνειδητοποιείς τις απαιτήσεις που έχει για να εκφραστεί και να ζήσει με ένταση την αγάπη του έργου. Έτσι κάθε χειρισμός έχει τη σημασία και κάθε δακτυλισμός έχει την αξία του. Ενώ για τον παρατηρητή φαίνονται σαν να είναι λεπτομέρειες που δεν αλλάζουν ουσιαστικά την εκτέλεση του έργου. Η αλήθεια είναι διαφορετική. Διότι αυτές οι λεπτομέρειες κάνουν τη διαφορά για την ομορφιά του έργου και γι’ αυτό θυμίζουν μια ερωτική σχέση που βασίζεται πάνω τους για να υπάρξει η απόλαυση με άνεση μιας ασύλληπτης τελειότητας. Βέβαια είναι μόνο στην πράξη όταν βιώνουμε μαζί τις στάσεις της ζωής που φαινόντουσαν αδιανόητες. Έτσι ξεπερνούν όσα αναμέναμε επειδή ανοίγουν τον ορίζοντα των αισθήσεων και τη δημιουργία των συναισθημάτων. Αν δώσουμε σημασία στους χειρισμούς και τους δακτυλισμούς ανακαλύπτουμε την ουσία και το φως, τη γεύση και την ομορφιά. Διότι κανείς δεν μπορεί να προβλέψει τη χαρά που παράγεται χάρη σε αυτές τις κινήσεις που μεταμορφώνονται σε πράξεις για ξεπεράσουν τις υπερβάσεις και να δημιουργήσουν νέους κόσμους για τις ψυχές που θα παρέμεναν εγκλωβισμένες στο πλαίσιο της ζωής χωρίς να ανακαλύψουν την αρμονία.