Μιλάς για τους άλλους
σαν να τους ξέρεις
ενώ δεν έμαθες ποτέ
τι πιστεύουν πραγματικά.
Βλέπεις εικόνες,
βλέπεις πίνακες,
βλέπεις αγάλματα
αλλά γιατί δεν ρωτάς
τον εαυτό σου
γιατί υπάρχουν
αφού λες ότι είναι λεπτομέρειες
αφού λες ότι είναι συνήθεια
και μόνο.
Όμως μέσα στους ναούς
πρέπει ν’ αποδεχθείς
το βάρος
της ομορφιάς
της πίστης.