Το Χονγκ Κονγκ ήταν βρεταννική αποικία από το 1842 μέσω της Συνθήκης του Nankin. Επεστράφη από την Κίνα 155 χρόνια αργότερα το 1997 με την υπόσχεση της σχετικής αυτονομίας τουλάχιστον μέχρι το 2047. Πενήντα χρόνια μετά τη μεταφορά αυτής της κυριαρχίας, έχει λοιπόν ακόμα δικαιώματα που κάνουν τη διαφορά σε σχέση με άλλες περιοχές της Κίνας. Ωστόσο με την απόφαση της έκδοσης της η Κίνα εξακολουθεί να έχει αυτό το καθεστώς. Θέλει να έχει τον έλεγχο στο σύνολο του πληθυσμού που δεν είναι μόνο Κινέζοι εφόσον υπάρχουν επίσης Βρετανοί, Καναδοί, Αμερικανοί, Ιάπωνες και Γάλλοι. Σε αυτό το νοητικό στρατηγικό σχήμα της Κίνας, το Χονγκ Κονγκ είναι παρόμοιο με την Ταϊβάν, την Ιαπωνία και τη Νότια Κορέα με τη διαφορά του μεγέθους που είναι η αντεκχώρηση. Θεωρεί ότι αυτό είναι μία νίκη της πολιτικής της. Μόνο που φοβάται ταυτόχρονα ότι αυτό το παράδειγμα υποταγής δεν είναι αρκετά επεξηγηματικό για τους άλλους γιατί το Χονγκ Κονγκ εξακολουθεί να έχει την ελευθερία και η αντίστασή του το δείχνει. Έτσι η πόλη συμπεριφέρεται σαν αγκάθι στο πόδι της Κίνας.