Χωρίς να πάει κάποιος επί τόπου, είναι δύσκολο να συνειδητοποιήσει πόσο η εφαρμογή του Νέου Μοντέλου Ανάπτυξης έχει ήδη αναδιαμορφώσει ένα μεγάλο μέρος των Επαρχιών του Νότου. Έτσι είναι ακόμα πιο δύσκολο να συλλάβουμε κάποια στοιχεία του εγγύς μέλλοντος ακόμα κι αν αυτό είναι ήδη ορατό για όποιον ξέρει να βλέπει. Πώς θα ξέραμε χωρίς να πάμε επί τόπου, όπως το πράξαμε, ότι η εταιρεία PhosBocraâc διαθέτει ηλεκτρική ενέργεια στο 95% από το δικό της αιολικό πάρκο, ότι παράγει 3 εκατομμύρια τόνους ετησίως φωσφόρου, ότι θα παράγει στην Dakhla 1 εκατομμύριο τόνους λιπάσματος ετησίως, ότι είναι ήδη ικανή να υποστηρίξει μία παραγωγή μεγαλύτερη των 50 ετών με μόνο ένα στρώμα φωσφόρου και περισσότερο από 80 έτη με την προσθήκη της αξιοποίησης του δεύτερου στρώματος και ότι διαθέτει 1200 θέσεις εργασίας; Ποιος μπορεί να φανταστεί ότι η αξιοποίηση των προϊόντων του Ατλαντικού Ωκεανού αντιπροσωπεύει 3000 θέσεις εργασίας και ότι η αγροτική αξιοποίηση αντιπροσωπεύει 11.000 θέσεις εργασίας ενώ είμαστε σε μία περιοχή που χαρακτηρίζεται από τη φύση έρημος; Ποιος μπορεί να φανταστεί τη δημιουργία της ατλαντικής οδού που θα έχει μήκος 1055 χιλιόμετρα και ότι θα συνδέει το Tinzut με τη Laâyoune και στη συνέχεια με τη Dakhla; Ποιος μπορεί να φανταστεί ένα ατλαντικό λιμάνι στη Dakhla που θα λειτουργεί καθόλη τη διάρκεια του έτους κι όχι μόνο ένα τρίμηνο όπως το σημερινό λιμάνι και που θα αντιπροσωπεύει έναν κόμβο για την περιοχή; Μέσω αυτής της οικονομικής διάστασης, είναι πιο εύκολο να συνειδητοποιήσουμε ότι είμαστε μέσα σε ένα πλαίσιο ενός προοδευτικού στρατηγικού σχεδιασμού. Όλα αυτά εξηγούν έτσι για ποιο λόγο το ποσοστό συμμετοχής στις εκλογές είναι 76% υψηλότερο από τον μέσο εθνικό όρο του Μαρόκο.