Μετά τα αποτελέσματα των Ευρωεκλογών αλλά και των αυτοδιοικητικών εκλογών που τα ενίσχυσαν, μπήκαμε σε μια νέα προεκλογική περίοδο με μία διαφορετική δυναμική. Υπάρχουν κόμματα που εξαφανίστηκαν από την πολιτική σκηνή και άλλα μικρά που εμφανίστηκαν. Αλλά το πιο σημαντικό είναι το πλαίσιο της συσπείρωσης των μεγάλων κομμάτων, αφού οι ψηφοφόροι τους καταλαβαίνουν ποιος είναι ο κίνδυνος της χαμένης ψήφου. Έτσι αποκαλύπτονται και οι προθέσεις των φανατικών που θέλουν να παραμείνουν στην εξουσία ακόμα και αν βλέπουν πόσο καταστροφική είναι η διαχείριση των εθνικών θεμάτων. Από την άλλη, βλέπουμε ότι υπάρχει πλέον ένα πολύ ισχυρό κίνημα που θέλει να τελειώνουμε με αυτήν την περίοδο, διότι βλέπει πώς πήγαν τα πράγματα και πώς χειροτερεύουν με τα απαράδεκτα λάθη που συνεχίζονται ακόμα κι αν έχουμε όλα τα αποδεικτικά στοιχεία της λανθασμένης προσέγγισης όλων αυτών των θεμάτων. Πρακτικά σημαίνει ότι έχουμε μια μορφή βαρβαρότητας που δεν πρόκειται να φύγει αν δεν την διώξουμε με την ψήφο μας. Τώρα το μέτωπο έχει ανοίξει και για αυτόν τον αγώνα που αποτελεί πια μια ιστορική αναμέτρηση με στόχο την απελευθέρωση της Ελλάδας.