Όταν συνειδητοποίησαν ότι πρόκειται για συμπληρωματικές αποστολές κι όχι μόνο τεχνικές του παρελθόντος πέρασαν στο επόμενο στάδιο, διότι έπρεπε να σκεφτούν στρατηγικά και τα όρια της τακτικής, γιατί κάθε αποστολή επηρέαζε με τον δικό της τρόπο τις άλλες. Έμαθαν να λειτουργούν με τα σύνολα μερικής διάταξης, έτσι ώστε να βρουν τις κυρίαρχες διαδρομές και τα μονοπάτια επίλυσης των προβλημάτων, χάρη στον εντοπισμό των γεγονότων που προκαλούσαν ιεραρχίες για τις επόμενες αποφάσεις. Οι συμπληρωματικές αποστολές είχαν ως στόχο εκ μέρους του Δασκάλου, αλλά και της Υπερδομής τη δημιουργία μιας βαθιάς έξυπνης παιδείας, που ταίριαζε σε Μαχητές που ήξεραν ήδη τα απαραίτητα της μαθητείας. Αυτή η νέα μορφή ήταν μια μαχητεία. Δεν αποτελούσε απλώς μια αναβάθμιση, ήταν κυριολεκτικά ένας άλλος τρόπος σκέψης που αξιοποιούσε την έννοια της βαθύτητας, που είχε εξελιχθεί σε αδιανόητο επίπεδο μετά από μια χιλιετία ιστορίας της στρατηγικής σκέψης. Έτσι η ομάδα των Μαχητών μεταμορφώθηκε σιγά σιγά σε βαθύ ανθρώπινο νευρωνικό δίκτυο, έτοιμο να συμμετάσχει σε αγώνα της χιλιετίας, με τον Δάσκαλο και την Υπερδομή ενάντια στη βαρβαρότητα της λήθης.