Με την αφήγηση
ζωντανεύει
η γέννηση
των Δικαιωμάτων
της Ανθρωπότητας
γιατί παίρνει
σάρκα
και οστά
από τους ζωντανούς
και τους νεκρούς
την ώρα
που σκέφτεται
τους αγέννητους
κι έτσι
αυτοί
που δεν καταλαβαίνουν
τίποτα
από τις θυσίες
που κάνουμε
ακολουθώντας
το έργο
του Lemkin
μετά την έννοια
της γενοκτονίας,
αρχίζουν
να βλέπουν
το ίχνος
του φωτός.