Οταν η Βασιλική κατάφερε να βάλει όλα τα κομμάτια μαζί μέσα στο άνοιγμα της βελανιδιάς, εκείνη της είπε ένα παράξενο μυστικό.
Στην αρχή δεν κατάλαβε το μυστικό και θεώρησε ότι ήταν άλλο αίνιγμα.
– Δεν είναι αίνιγμα, είπε η βελανιδιά.
– Τι είναι τότε;
– Η αλήθεια.
– Μα πώς να φτιάξω ένα δίσκο με αυτά τα δώδεκα κομμάτια;
– Βάλε τα ανά δύο και θα σου θυμίσουν τα βελανίδια.
– Τώρα έχω έξι βελανίδια.
– Προσπάθησε τώρα ν’ ακολουθούν το ένα το άλλο.
– Μα δεν είναι ίσια
– Ίσια είναι.
– Εννοώ δεν πάνε πάνω σε ένα μονοπάτι.
– Εκτός αν αυτό είναι περίπατος.
– Δηλαδή μπαίνουν κυκλικά.
– Δοκίμασέ το.
Η Βασιλική δοκίμασε να τα βάλει με αυτόν τον τρόπο και κατάφερε προς μεγάλη της έκπληξη να φτιάξει ένα δίσκο.
– Μα δεν είναι όπως μου είπες… Στον δίσκο μου υπάρχουν κομμάτια που ακουμπούν το ένα το άλλο και έχουν το ίδιο χρώμα ενώ έλεγες…
– Τώρα που έφτιαξες τον δίσκο μπορείς να ανταλλάξεις κομμάτια.
– Και να επιλέξω ποια θα είναι πιο κοντά.
– Και ποια θα είναι μαζί χωρίς να είναι κοντά.
– Κοντά θα είναι διαφορετικά χρώματα…
– Και μαζί τα κομμάτια με το ίδιο χρώμα…
– Μα αυτό γίνεται;
– Μόνο αν το κάνεις.
– Να προσπαθήσω;
– Όχι…
– Δηλαδή;
– Απλώς να το κάνεις.
Η Βασιλική άρχισε ν’ αλλάζει τη θέση των κομματιών και σιγά σιγά βάζοντάς τα σωστά, ανακάλυπτε ότι είχε δίκιο η βελανιδιά…
Έτσι βρήκε τον πολύχρωμο ήλιο
που έκρυβε μέσα του
ουράνιο τόξο.
Όταν τελείωσε κατάλαβε
το μυστικό της βελανιδιάς.
Κι ήταν τόσο χαρούμενη που πετούσε.
Έτσι έφτασε στα πιο ψηλά κλαδιά
κι αγκάλιασε τη βελανιδιά.