Με τις αποχρώσεις
του αόρατου
νιώθεις πάνω σου
τα χάδια του φωτός
που ζεσταίνουν
όσο πιο τρυφερά γίνεται
το σώμα και το πνεύμα
την ώρα που περιμένουν
τα πάντα δίχως βέβαια
ποτέ να τα ζητήσουν
αφού είναι αυτονόητα
κι έχουν σειρά
πριν από τα άλλα
που χρειάζονται σκέψη
για να μη χαθεί
ούτε σταγόνα ουσίας
όταν το έργο
ξεχειλίζει
για να γίνει
φωτεινή
κάθε σκέψη.