Η κυρία Αλέκα
δεν ζήτησε ποτέ τίποτα
γιατί ήξερε μόνο να δίνει
και οι ζωές που έσωσε
ήταν τα μοναδικά της δώρα
γιατί ήξερε ότι τίποτα
δεν είναι πιο σημαντικό
έτσι όταν συνάντησε
τον τρυφερό γίγαντα
δεν κρατήθηκε άλλο
και η ανθρωπιά της ξεχείλισε
γιατί είδε στα μάτια του
ότι και αυτός πρόσεχε
τους μικρούς αθώους
για να μην πληγωθούν
από τη βαρβαρότητα
των κοινωνιών της λήθης
κι είδαν μαζί
το πρόσωπο της
Ανθρωπότητας.