Σιγά σιγά ο οριζόντιος ουρανοξύστης
άρχισε την πολυκυκλική διείσδυση
για να ενωθούν τα κλαδιά
σαν τα δάκτυλα ενός χεριού
σαν τα χέρια ενός σώματος
που πλέκονται με άλλα
την ώρα που τα πάντα
πατούν σταθερά στον ουρανό
σαν να περπατούσαν
πάνω στη θάλασσα
για να ζήσουν την αλήθεια
σαν το φως μέσα στη νύχτα
σαν τη λάμψη της χαράδρας
όταν νιώθει την απελευθέρωση
του είναι
με το δικαίωμα
της μοναδικότητας της πολλαπλότητας.
Αυτό σκέφτηκε υπερδομικά
Για να ζήσει το έργο
που δημιουργεί το ον.
Άλλωστε αυτό έπλαθε με το πνεύμα
κάθε σώμα
σαν να ήταν
κομμάτι Ανθρωπότητας
που περίμενε
την αγάπη
και τη θυσία
για να μάθει για τη ζωή
σε μια άλλη πραγματικότητα
που δημιουργήθηκε
από μια υψηλή φαντασία
επειδή ήταν
ο μοναδικός τρόπος
να γίνει όμορφο
το πάχος του Χρόνου
όταν μαθαίνει
πόσο επηρεάζει
το βαθύ παρελθόν
την ιστορία του μέλλοντος
χάρη στην αρμονία
του δεσμού.