Ασταμάτητο το αεροσκάφος βυθιζόταν
μέσα στο βάθος της νύχτας
και αυτή η πορεία έμοιαζε
με μύηση του μαγεμένου αυλού
που ποτέ δεν σταματούσε
την εκσφενδόνιση ουσίας
για ν’ αλλάξει τον κόσμο
και να δημιουργήσει
μία νέα τάξη πραγμάτων
δηλαδή μία πραγματικότητα
μέσω της υψηλής φαντασίας
κι έτσι εμφανίστηκε
διακριτικά πρώτα
ο πύργος του Eiffel
που διαπέρασε ένας ανελκυστήρας
χωρίς ν’ αφήσει ίχνος
σαν να ήταν αετός
που πετούσε πάνω
από τις καμπύλες του πόθου
σ’ έναν ορθογώνιο έρωτα.
Έτσι η υψηλή φαντασία συνέχισε
να παράγει το έργο της
επειδή η ενέργειά της
ήταν πιο ισχυρή από τις μάζες
και ξεπερνούσε τα εμπόδια
γιατί όλο το σώμα της
ήταν μόνο πνεύμα
ικανό να διεισδύσει βαθιά
για ν’ αφήσει
την ουσία της αρμονίας
να μετατραπεί σε αγάπη
Ανθρωπότητας
χάρη στην πίστη
της Μαγδαληνής
που ήταν ικανή να αντικρίσει
το αδιανόητο
χωρίς να φοβηθεί
και χωρίς να αμφισβητήσει
την αλλαγή κύκλου
της υπερδομικής πολυκυκλικότητας
για να ζήσει η ένωση.