Το πλακόστρωτο ήταν λόγιο
κι έδειχνε παλαιότερες διαθέσεις
σαν αυτές τις μεταλλικές καμπύλες
που ήθελαν να κρεμάσουν το πράσινο των φυτών
πάνω από τις σκιές των ανθρώπων
για να προστατεύουν τις σκέψεις τους.
Και αυτό προκαλούσε ελευθερία
που δεν δίσταζε να δημιουργήσει
παράδοση και καινοτομία
ταυτόχρονα
σαν μια ανοιχτή βιβλιοθήκη
μέσα στο πέρασμα
κάτω από τα βήματα του ουρανού.
Η ανοιχτή δομή ήταν ζωντανή.
Δεν έμοιαζε με τη βιβλιοθήκη τους
αλλά αναγνώρισε το άνοιγμα.
Το σύστημα δεν είχε χτυπήσει σε αυτό το σημείο.
Γι αυτό πιο αργά επέλεξε
το μοναδικό μάγκο
αλλά ποιος να δει το σύμβολο της επίτευξης
αν δεν ήξερε για την τελειότητα των πιστών
και θα έπρεπε να γνωρίζει
και το παρελθόν πριν τη βία
της θρησκείας χωρίς πίστη.