Το μετέωρο ψηφιδωτό πάνω στο γυάλινο τραπέζι
είχε έρθει από την Κύπρο
λόγω αντίστασης στη λήθη
και τώρα δέσποζε στο κέντρο του σαλονιού
κι είχε γίνει αξιοθέατο
για όσους ήξεραν
πώς λειτουργούσε το Ίδρυμα.
Δεν άλλαζε τίποτα
για τον άνεμο της Σαχάρας
που φυσούσε πάνω στον πίνακα
γιατί αυτός ήταν σταθερός
αλλά επέτρεπε στους ανθρώπους
να μελετήσουν τη βαθύτητα
της ιστορίας
για να εξετάζουν διαφορετικά
την έννοια της εισβολής
και της κατοχής.
Διότι όλοι πίστευαν ότι ήξεραν
και μάλιστα καλά
αυτές τις βάρβαρες έννοιες.