Η Βόρεια Κορέα αποδέχτηκε ν’ ανατινάξει τις εγκαταστάσεις, όπου έκανε έξι πυρηνικές δοκιμές και μάλιστα μονομερώς, διότι επί της ουσίας δεν μπορούσε να τις ξαναχρησιμοποιήσει. Επίσης ανά πάσα ώρα και στιγμή μπορεί να ξανακατασκευάσει τις ανάλογες. Το θέμα λοιπόν της ακύρωσης της συνάντησης ΗΠΑ και Βόρειας Κορέας είναι πρακτικά ανεξάρτητο και έχει περισσότερο σχέση με την ιδεολογική προπαγάνδα παρά με την πραγματικότητα του πεδίου δράσης. Η Βόρεια Κορέα γνωρίζοντας ότι έχει την άμεση και έμμεση υποστήριξη της Κίνας, θέλει να παρουσιαστεί ως ισάξια των ΗΠΑ τουλάχιστον σε επίπεδο των εντυπώσεων και βέβαια για εσωτερική κατανάλωση δίχως αυτό βέβαια να αλλάζει τα αληθινά δεδομένα. Είναι ένας τρόπος επίσης να λέει ότι έχει το πάνω χέρι με τη Νότια Κορέα. Η απόφαση του Αμερικανού Προέδρου να βάλει ένα τέλος σε αυτή την ψευδοδιαδικασία, είναι θέμα πρωτοβουλίας σε ένα ανταγωνιστικό πλαίσιο. Οι ΗΠΑ έχουν κρατηθεί όλες αυτές τις ημέρες για να μην τορπιλίσουν την όλη προσπάθεια, αλλά οι κινήσεις της Βόρειας Κορέας έγιναν σταδιακά όλο και πιο επιθετικές ακολουθώντας την κλασική προπαγάνδα μιας δικτατορίας που θεωρεί ότι μια δημοκρατία δεν έχει τα κότσια να της αντισταθεί, τουλάχιστον αυτό θέλει να πιστεύουν όσοι ασχολούνται με αυτή. Όμως η βαρβαρότητα που χαρακτηρίζει αυτό το καθεστώς δύσκολα κρύβεται και οι ΗΠΑ έδωσαν τέλος σε μια υποκρισία που δεν μπορούσε να αναμετρηθεί με την στρατηγική πραγματικότητα.