Δίνουμε παραδοσιακά μεγάλη σημασία στον πόνο μετά τη χειρουργική επέμβαση αλλά τώρα αντιλαμβανόμαστε όλο και περισσότερο ότι πρέπει να υπάρξει και μια προετοιμασία στον πόνο. Η πιο απλοϊκή προσέγγιση είναι η χρήση φαρμακευτικής αγωγής κι έχει βέβαια ήδη κάποια αποτελέσματα. Όμως αυτή η προληπτική προσέγγιση που λειτουργεί ενισχυτικά για το μετά παραμένει παθητική για τον ασθενή. Έτσι η ιδέα είναι να ενεργοποιήσουμε τον άνθρωπο πριν περάσει στην φάση όπου αναγκαστικά υποφέρει λόγω του πόνου που έχει προκαλέσει η πράξη. Σίγουρα η ψυχολογική προσέγγιση πρέπει να υποστηρίξει την όλη προσπάθεια ανακούφισης. Αλλά σε αυτό το επίπεδο μπορούμε να ενεργοποιήσουμε και την ανθρώπινη στρατηγική ειδικά αν δεν βρισκόμαστε σε μια περίπτωση που δεν είναι ολική η αναισθησία. Διότι τότε ο άνθρωπος που θα χειρουργηθεί θα μπορέσει να κάνει πράξεις την ώρα της επέμβασης. Μια από αυτές είναι η εφαρμογή της Έξυπνης Παιδείας εντός χειρουργείου. Η θεμελιακή ιδέα αυτής της προσέγγισης είναι η απασχόληση του εγκεφάλου με ένα πρόβλημα που του προκαλεί μεγαλύτερο ενδιαφέρον από τη διαδικασία της επέμβασης. Έτσι δεν έχει το πρόβλημα της τραυματικής εμπειρίας και το βίωμα του είναι πολύ πιο ομαλό. Έχουμε δει ήδη πειραματικά ότι το ενδιαφέρον που προκαλούν τα έξυπνα παιχνίδια την ώρα της επέμβασης μειώνει σημαντικά την αίσθηση του πόνου και βοηθάει ενεργητικά ο ίδιος ο οργανισμός στην ανάρρωσή του. Διότι προετοιμάστηκε από πριν για το μετά με στρατηγικό τρόπο.